Tweede Kamer medeverantwoordelijk problemen Belastingdienst

Gis­ter­e­navond heeft staatssec­re­taris Week­ers de hand­doek in de ring gegooid. Kan ik me goed voorstellen. Als je een­maal op de hitlist van een aan­tal dames en heren staat, kun je het schudden.

Als je even een stap terug doet en kijkt wat de prob­le­men bij de Belast­ing­di­enst zijn en waar­door en door wie die wor­den veroorza­akt, zie je dat veel van de prob­le­men door de 2e kamerleden en de huidige en vorige regering zelf zijn en wor­den veroorza­akt. Dat beeld wordt nog beves­tigd als je de moeite neemt om met ambtenaren te praten als je bv voor jezelf wilt begin­nen en advies nodig hebt. Wat voorbeelden:

- de Belast­ing­di­enst moet al jaren­lang bezuini­gen. Resul­taat: veel ervar­ing vertrekt, veel mensen met tijdelijke con­tracten wor­den aangenomen en vertrekken weer en mensen die er uit mogen en willen kri­j­gen te horen dat er geen geld is.

- Omdat kosten besparen cen­traal staat, wor­den niet altijd de beste mensen inge­hu­urd voor de belastingtelefoon.

- ICT-​projecten die processen bij de Belast­ing­di­enst moeten automa­tis­eren mis­lukken al jarenlang.

- De voort­durend wis­se­lende pri­oris­er­ing vanuit de 2e kamer en de regering ter­wijl de bezetting krimpt en de automa­tis­er­ing dus mislukt.

- Men moet achter alles en iedereen aan afhanke­lijk wat er nu weer als geval is ont­dekt, ter­wijl de mid­de­len daar­voor dus ontbreken.

- Er is ook een oper­a­tion­eel man­age­ment­prob­leem. Men blijkt soms ook zoveel vri­jheid te hebben dat men zelf bepaalt waar men nu weer eens pri­or­iteit aan zal geven.

De oploss­ing.

Dit is dus een typ­isch man­age­ment­prob­leem in com­bi­natie met onbe­trouw­bare en zwalk­ende opdracht­gev­ers. Ik zou als interim man­ager bij de Belast­ing­di­enst in de pro­ject­brief met mijn opdracht­gev­ers duidelijke con­tractuele afspraken maken, duidelijke ser­vice level agree­ments afspreken en als men daar geen mid­de­len voor vrij wil maken, dat dan formeel terugkop­pe­len aan alle stake­hold­ers. Dus inclusief de klanten (lees de burg­ers) en de pers.

Pro­fes­sionele jour­nal­is­ten kun­nen daar een posi­tieve bij­drage aan lev­eren door politici en regering meer aan te spreken op focus, con­sis­ten­tie van beleid, het maken van duidelijke keuzes en het zich in de prak­tijk houden aan de gemaakte afspraken. Is even wen­nen voor som­mi­gen waarschi­jn­lijk, dat weet ik, maar moet kun­nen toch?

Nog een pret­tige dag.

Tony de Bree

p.s.
Valt het u trouwens ook op dat als je het woord ‘Belast­ing­di­enst’ ver­vangt door ‘UWV’, ‘DNB’, ‘de poli­tie’ of ‘gemeente’ om maar eens wat voor­beelden te noe­men dat de analyse en de prob­lematiek sterke overeenkom­sten vertoond?